Czarne lustro – co cykl filmów tworzących swego rodzaju serial. I choć poszczególnych części nie łączy ciągłość akcji czy choćby te same postacie, ani nawet wspólne spojrzenie na rzeczywistość to temat jest jeden: wpływ technologii na człowieka. Zły wpływ.
Fantastyka w kinie popularnym koncentruje się na tym, jak zdobycze techniki ułatwiają lub będą ułatwiały nam życie pozwalając na rozwiązywanie problemów które wydają się nierozwiązywalne. Inny nurt – kino katastroficzne, ostrzega przed problemami jakie mogą wyniknąć gdy dzieła naszych rąk i umysłów wymkną się z pod kontroli. O ile jednak większość filmów fantastycznych koncentruje się na wpływie nauki i techniki na całą ludzkość, o tyle filmy spod znaku czarnego lustra ostrzegają przed jej wpływem na jednostkę która wpada w pułapkę jaką tworzą nowoczesne technologie. Pułapkę tym okrutniejszą, że dającą pozorny wybór.
Każdy z filmów jest oddzielną całością i rozgrywa się w świecie w którym możemy się znaleźć już za kilka lat. Nie znajdziemy tu technologii oderwanych od współczesnej nauki – jak w Star Trek-u czy Gwiezdnych Wojnach. Daleko mu także do Marvelowskich fascynacji supermocami którymi mogą dysponować jednostki. Nie mamy tu także zagrożenia z zewnątrz. Jest człowiek, ze swoimi emocjami i pragnieniami, i jest technologia. Może nieco bardziej rozwinięta niż ta którą znamy, ale nie tak, żeby była nierealna.
I są konsekwencje.
I to o czym opowiadają poszczególne odcinki, to konsekwencje naszych wyborów. Konsekwencje które coraz głębiej spychają nas w samotność. Może to być samotność w złotej klatce – jak w filmie Piętnaście milionów meritów, samotność człowieka który poświęcił swoje życie osobiste z powodu kariery, czy samotność dziewczyny zatopionej we wspomnieniach i złudzeniu bliskości zmarłego ukochanego, zbudowanego ze informacji jakie pozostawił po sobie.
Decyzje jakie podejmują poszczególni bohaterowie wydają się najlepsze z możliwych w ich sytuacji, jednak konsekwencje dalekie są od ich marzeń, a otaczający świat znacznie bardziej złożony niż im się wydaje, reagujący na niewielkie działania lawiną zdarzeń.
Dobrym tego przykładem jest film od którego można zacząć oglądanie serialu – Waldo – pokazujący wpływ mediów na masy, które mają wpływ na władzę. Film pokazujący jak pogoń za oglądalnością zdawałoby się niewinnego programu może się dla nasz wszystkich skończyć.
Ale nie tylko ten film porusza sprawy aktualne.
Czarne lustro ostrzega. I nad tym ostrzeżeniem warto się zastanowić.