Pojęciem nierozerwalnie związanym z informacją jest wiedza. Według wikipedii wiedza to termin używany powszechnie, dotychczas nie posiadający jeszcze ogólnie uznanej definicji. Za klasyczną uznaje się definicję Platona z dialogu Teajtet, gdzie Sokrates w rozmowie z Teajtetem dochodzi do sformułowania definicji, że wiedza to prawdziwe, uzasadnione przekonanie. Nowa Encyklopedia Powszechna definiuje wiedzę jako „ogół wiarygodnych informacji o rzeczywistości wraz z umiejętnością ich wykorzystywania”.

Mówi się o wiedzy praktycznej i teoretycznej (to rozróżnienie ma swoje źródło u Arystotelesa). Jeśli przeczytaliśmy w książce, że najszybszym stylem pływackim jest kraul i zgadzamy się z przytoczoną argumentacją, to jest to przykład potocznie rozumianej nabytej wiedzy teoretycznej (lub zaakceptowanej informacji). Z posiadania tej wiedzy/informacji nie wynika jednak, że potrafimy sami pływać tym stylem. Aby się tego nauczyć, czyli posiąść praktyczną wiedzę polegającą na umiejętności pływania kraulem musimy się najpierw dowiedzieć, jakie należy wykonywać ruchy w trakcie pływania, a następnie przejść dość żmudną, praktyczną lekcję wykonywania tych ruchów w wodzie własnymi kończynami.

Formy wiedzy

Proceduralna lub operacyjna – Wskazuje jak osiągnąć zamierzone cele, czyli stanowi zastaw procedur, funkcji lub czynności, pozwalających osiągnąć zamierzone rezultaty.

Deklaratywna lub opisowa – Może być formalna i nieformalna. Dotyczy opisu stanu/sytuacji obiektów/działań oraz pojęć i związków między nimi, i wskazuje czego dotyczy dany problem, i co ma być celem rozwiązania, a nie jakie kroki przedsięwziąć aby uzyskać to rozwiązanie. Przykładem takiej wiedzy są modele i teorie.

Z interpretacji tych słów możemy wywnioskować, że wiedza jest wszystkim tym, co wiemy, czyli wszystkie informacje, jakie do nas dotarły i zostały w jakikolwiek sposób utrwalone w pamięci. Informacje te będą stanowiły bazę wiedzy-czyli suma informacji (faktów, heurystyk) zdobytych w otoczeniu, którymi człowiek może się posłużyć (w tym także suma nabytych umiejętności).

To co jest mocno powiązane z wiedzą to pojęcie nabywania wiedzy.

Nabywaniem wiedzy nazywamy między innymi proces uczenia się. Jest to nic innego jak zdobywanie i gromadzenie doświadczeń i informacji. Dzięki temu powstają nowe formy zachowania się i działania lub następuje modyfikacja zachowań i działań wcześniej nabytych. Dzięki nauce opanowany zostaje cały system wiadomości, umiejętności, nawyków, przyzwyczajeń i przekonań. Pozyskiwanie wiedzy odbywa się w sposób świadomy jak i nieświadomy. Mówiąc inaczej, uczenie się jest po prostu przyswajaniem wiedzy (informacji) poprzez myślenie. Sprawność myślenia określana jest poprzez inteligencję.

Podsumowując wszystkie definicje i rozważania można dojść do wniosku, że pojęcia informacja, wiedza oraz dane są ze sobą bardzo ściśle powiązane. Doświadczenie życiowe podpowiada także, że pojęcia te są bardzo często ze sobą mylone i/lub stosowane zamiennie. Bliższe poznanie tematu pozwala jednoznacznie określić różnice między daną, wiedzą i informacją i to pomimo tego, że każde z pojęć można zdefiniować na wiele różnych sposobów. Pamiętać należy jednak o wartościowaniu informacji oraz o tym, że każdą informację możemy zmagazynować (na bardzo wielu nośnikach, np. słowa można równie dobrze zapisać w pamięci komputera jako tekst-ciąg znaków, albo nagranie dźwiękowe, jak i fizycznie, czyli na kartce papieru; obrazy analogicznie do słów). Rozważając różne teorie na temat istoty informacji, wiedzy i danych można dojść do wniosków, że każda informacja ma swoją wartość określoną w danej, którą możemy odczytać stosując różne metody dekodowania poznane dzięki procesowi uczenia się i zmagazynowane w naszej bazie wiedzy. Ponadto wartość informacji zmienia się zarówno przez czas, w jakim jest ona dostępna (czasem im wcześniej tym „droższa”- można wcześniej zaplanować przyszłe decyzje, czasem im później tym „droższa”- wielu odbiorców chce wejść w jej posiadanie), jak i przez przeznaczenie (planowane wykorzystanie). To wymusza na dostawcach informacji, by te były wiarygodne, kompletne, zachowywały integralność oraz posiadały sensowną (a co za tym idzie interesującą odbiorcę i przydatną) treść.

Autor: http://www.klubautora.pl/