To pytanie zadał sobie chyba każdy, kto choć raz potrzebował zasięgnąć rady w pewnej szkolnej sprawie... u kogoś innego niż tylko rodziców. Na pozór taki urząd może wydawać się zbędny. Uczniowie zwykle rozwiązują problemy sami, zgłaszając sprawę do rozpatrzenia szkolnej dyrekcji, lub nawet przeprowadzając z nauczycielem normalną rozmowę po której dochodzą do porozumienia. Haczyk tkwi jednak w szczegółach. Może się przecież zdarzyć sytuacja, w której zwykła rozmowa już nie wystarcza. Moim zdaniem to właśnie w takich przypadkach powinno się szukać pomocy u Rzecznika Praw Ucznia. Co się dzieje gdy go nie ma?

Jak sama nazwa wskazuje, Rzecznik Praw Ucznia powołany jest do ochrony uczniów ich wolności praw zagwarantowanych w dokumentach międzynarodowych i aktach prawnych wydanych przez Sejm oraz Ministerstwo Edukacji Narodowej. Osoba na tym stanowisku powinna być kompetentna i otwarta, zorientowana w sytuacji panującej w szkołach. Zgłaszając się do niej mamy większą pewność, że nasza sprawa nie zostanie w żaden sposób zlekceważona. To, że nie potrzebujemy go na co dzień nie znaczy, że w ogóle. Trzeba też podkreślić, iż RPU jest instytucją, do której chętniej zwrócimy się po pomoc, aniżeli na przykład: do Rzecznika Praw Dziecka (jeśli tematem naszym jest edukacja szkolna na poziomie ponadgimnazjalnym, trzeba podkreślić że właściwie wielu z nas nie jest już dziećmi, a osobami pełnoletnimi). RPU z pewnością będzie w stanie lepiej nas wesprzeć w sprawie, lub użyczyć nam wiedzy z zakresów naszych praw, gdyż stanowisko to jest bardziej określone, niż przywołany wcześniej Rzecznik Praw Dziecka (który o szkolnictwie może wiedzieć mniej szczegółowo a bardziej ogólnie). Do obowiązków takiej osoby należy też wywiad z uczniami, rozwijanie ich problematyki oraz współpraca z innymi organizacjami na naszą rzecz. To z pewnością daje znacznie lepsze efekty niż w przypadku rozwiązywania problemów jedynie na własną rękę.

Twierdzę, że wiedząc o istnieniu kogoś, kto jest nam w stanie pomóc bezpośrednio, na pewno nie poczujemy się zignorowani. Dlatego osobiście jestem za utrzymaniem stanowiska Rzecznika Praw Ucznia.