To prosty, banalny.. niemalże schematyczny i utarty już zbitek słów. To jest jak złota myśl przekształcana na niezliczoną ilość sposobów, nie tracąc na wartości, zakorzeniona w czeluściach ludzkości. Nie jestem zwolennikiem podziałów, głowy też uciąć nie dam, ale może... ta jedna z zasłyszanych przez nas mądrości zasiała w naszych sercach coś na kształt pokornej niepewności? Może jesteś w grupie tych którzy czytając to zdanie pomyśleli – „przecież to nierealne, przecież tak się nie da, nie można... bo jak?”. Może zasiliłeś szeregi tych, którzy odważnie mimo wszystkich napotkanych życiowych przeciwności pomyśleli – „od teraz, wszystko się zmieni, będę robić wszystko tak, by niczego nie żałować”?.

To kuriozalne połączenie dwóch skrajności. Przeciwności. Nie jest łatwo poddać się jasnej przynależności, bo przecież w naszych przekonaniach często tak wiele gości niepewności. Nieco przekornie powiem, że tkwię gdzieś pomiędzy tymi dwoma przesadnie schematycznymi światami. No bo przecież ... to zależy.

Spójrzmy prawdzie w oczy, będąc być może przez chwilę gburowatymi realistami – przesadnie świadomymi realiów życia istotami Nie da się bowiem, przejść przez życie nie żałując. Niezależnie od tego, jak bardzo byśmy się nie starali, zawsze znajdzie się choć jedna rzecz, często banalna drobnostka, której będziemy żałowali. Może nawet nie otwarcie, może tylko podświadomie, ale jednak...

To zupełnie naturalna kolej rzeczy, niezależnie od tego jak bardzo byśmy się jej obawiali. To ona jest poniekąd tym co pozwala nam wciąż wznosić się na naszej życiowej fali. Istnieje bowiem pewna ciekawa właściwość i myślę, że warto byśmy zawsze o niej pamiętali. Niezależnie od tego jak wielu historii, zakończeń czy zdarzeń w naszym życiu byśmy nie żałowali one pozwoliły nam kształtować nasze myśli, spostrzeżenia czy marzenia gdzieś w oddali. To one nas odmieniły. Ślad w naszych nieco zmęczonych codziennością sercach pozostawiły. To one choć trudne bywały, chciały byśmy o sensie własnego życia nie zapominali.

Nie proszę o to byście nagle przestali żałować, tego co skryło się w waszych sercach i jest częścią Was samych. To też nie przyzwolenie na to byście teraz wszystkich przeszłych zdarzeń żałowali. Proszę Was byście się własnych, często skrywanych przed świtem przekonań serca po prostu nie bali. Powiedz sobie teraz głośno, bądź nieco ciszej... to zależy od siły woli i potrzeby tkwiącej gdzieś w Tobie. Szeptaj więc nieśmiało, albo zdzierając gardło krzycz, by usłyszeli Cię wszyscy Ci, którzy wątpili – „ to nie jest tak, że ja żałuje”, nie żałuje. Teraz usiądź i już sam przed sobą przyznaj, że za każdym „ nie żałuje” kryje się pewna historia. To jest jak opowieść, zawiera proste zdania ... słowami „ nie żałuje i żałuje,” mogłaby być z powodzeniem przeplatana prawda?

Niezależnie od tego czy historia pisane twych sercem tak skrzętnie przed światem warta jest trwania czy może dalszego ukrywania ...albo nawet definitywnego zapominania Choć dziś może to wszystko żal serca jeszcze przesłania – pamiętaj o jednym.

Wszystko co w życiu zrobiłeś, robisz bądź dopiero zrobić zamierzasz, jest warte dwóch rzeczy.

Jest warte odczuwania

I jest warte starania.

czasami jest warte jeszcze jednej rzeczy, ale tę nierzadko pośpiech rzeczywistości przesłania – czekania, by przemienić mozolną drogę Twojego nierzadko długiego starania .. w siłę magicznego i niezastąpionego odczuwania.